En we gaan nog niet naar huis, bijlange niet…

 Hoi Belgjes!

Hier ben ik dan met mijn verhaal over mijn laatste weken in Siem Reap! Inderdaad, binnen een paar dagen verlaat ik dit hemels plaatsje om andere oorden op te zoeken, met name Vietnam en (hopelijk-geraak-ik-er) Laos!

Toegegeven, ik ben m’n blog een beetje uit het oog verloren (en ook mijn camera waardoor ik jammer genoeg weinig foto’s heb)… maar ik probeer de belangrijkste dingen op te sommen :)! Heel veel bijzonders is er niet gebeurd, mijn leventje hier kabbelde de voorbije weken mooi verder! Ik vat het in wat “weetjes” samen!

* Mijn rol op school is de laatste 6 weken ferm veranderd. In plaats van ’s ochtends les te geven, ging ik nu ’s namiddags naar school en hielp ik Mab (hoofd van onderwijs) met het opstellen van de examens, jaarplannen, formulieren, algemene testen, verbeteren enz. Het was eerlijk gezegd een kleine verademing om eens iets anders te doen! En met Mab heb ik altijd zoveel plezier waardoor de administratieve zaken nooit saai waren :)! Vorige maand waren er ook examens op school! Heel veel verbeterwerk, heel veel spreektesten afnemen en heel veel stiekem lachen met de leerkrachten met de antwoorden van sommige leerlingen!

* Mijn fiets werd deze laatste anderhalve maand opmerkelijk minder gebruikt! Aangezien het vééél te warm is om ’s namiddags naar de school te fietsen, nam ik een tuktuk (samen met de nieuwe vrijwilliger Richard) of een moto! Naar school gaan was nu eindelijk totaal geen opgave meer, hehe! Uiteindelijk heeft mijn fietsje wel 1350 kilometer afgelegd naar m’n stageplaats! Man, ik zou al in Spanje kunnen zitten!

* De tuktukritjes zorgen soms ook wel voor wat spanning! Zeker wanneer Tea, driver van Jasmine, ons ladderzat kwam oppikken! We hadden dit pas door toen hij continu begon te toeteren (o.a. naar elk meisje dat we passeerden), heel luid “I know everything” begon te schreeuwen en zijn voeten heen en weer begon te zwaaien! Ik heb me werkelijk ziek gelachen!

* Er hier altijd wel iets onverwacht tofs gebeurd…  Zo ging ik op een woensdag naar school maar wat bleek: geen school maar wel een (religieus) festival in de pagoda! We hadden met alle leerkrachten enorm grappige poedergevechten! Ik werd langs alle kanten aangevallen maar ik stond mijn mannetje, al zeg ik het zelf :)! Echt een ongelooflijk grappige dag!

Uitblazen :)

* Wist je dat ik hoogstwaarschijnlijk serieuze afkickverschijnselen zal vertonen in België op vlak van eten? Ik ga hier twee keer per dag uit eten (eigenlijk drie keer, aangezien ook mijn ontbijt geserveerd wordt) en geniet hier ten volle van al het hemelse eten! Van de heerlijke Indiër met zijn butter massala chicken (geen groenten, alleen kip en cashewnoten in een overheerlijke saus… kan het nog beter?), verschrikkelijk lekkere Cambodjaanse stalletjes,  interessante Koreaanse bbq, de niet-normaal-appetijtelijke straatpannenkoekjes  en vreemde sushi tot het vijfsterrenrestaurant waar we dankzij Chihiro aan de helft van de prijs konden eten!

* Ik leerde dankzij het engelengeduld van Mab eindelijk motorijden! En het is eigenlijk poepsimpel! Ik ben er nu werkelijk verslaafd aan en zit iedere keer achter een nieuw motoritje te smeken, haha!

* Ik blijf me verbazen over hoeveel mensen mijn naam weten, mensen die ik nog nooooit gezien heb of tegen gebabbeld heb! Iedere keer als ik naar huis loop: “hello lisa” (ja, lise is iets te moeilijk)

* Wist je dat wanneer er hier een baby is geboren en mensen op bezoek gaan, zij nooit een compliment zullen geven maar juist zullen zeggen dat de baby lelijk is… Anders zou je slechte geesten kunnen aantrekken! Interessant, niet?

* Het regenseizoen is officieel begonnen! En ik hou ervan, echt waar! Ik heb nog nooit zo’n prachtige hemels gezien! En de stormen zijn gewoon fenomenaal! De bliksemschichten zijn oogverblindende stralen die uit de hemel komen en mijn oren doen zowaar zeer van de donder! En de gezellige diners bij kaarslicht vanwege de stroomonderbreking neem ik er graag bij! De regen valt met bakken uit de lucht en in 1, 2, 3 staan de straten blank!! Voeten optillen om door een plas te fietsen is niet langer een optie aangezien de plas zo lang als de straat zelf is en het water bijna tot aan je knieën komt!

* Door de start van het regenseizoen zie je plotseling ook overal kikkers opduiken en man, wat kunnen die luid kwaken! Het lijkt eerder op een hond dan op een kikker! Zeer vreemd! Jammer genoeg stapte ik ook per ongeluk met mijn blote voet op een kikker… ocharme dat beestje!

* Wist je dat er in Cambodja drie mensen per dag sterven door een verkeersongeluk… Voor mij leek dit altijd een ver van mijn bed ding maar meer en meer zie ik de CSI-krijtlijnen op de weg getekend of hoor ik horrorverhalen van een of andere toerist! Het is dus zeker opletten geblazen hier!

* En nog wat meer angstaanjagend nieuws, een aantal weken geleden waren er dieven in mijn guesthouse! Ze stolen een paar fietsen. En een paar dagen later betrapte Mr. Kunn, de eigenaar van Jasmine Lodge, ze op heterdaad en beschoot ze met een vogelgeweer! Spanning alom. (Geen gewonden, gelukkig)

* Dat mijn beten van de zandvliegen (definitie op wikipedia: onderfamilie van bloedetende vliegen, BAH), gekregen op het strand in Sihanoukville, na 2 maanden eindelijk beginnen te verdwijnen! Verdorie, wat heb ik afgezien door die stomme beestjes!

* Wist je dat je heimwee kan hebben naar een jeans? Jaja, ik zit hier zonder jeans (en zonder enige mogelijkheid om één te kopen aangezien al die Cambodjaantjes hier absurd slank zijn) en mijn enige zwart shortje dat ik meeheb, begint langzamerhand grijs te worden.. Oh-oh, misschien is het toch tijd dat ik terug naar België kom, haha !

* Je kan hier als westerling zoveel kopen voor 4000 riel (= 1 dollar of 0,70 euro): een tuktukritje naar’t stad, 2 heerlijke pannenkoeken, een shake, fried rice of fried noodles, een voetmassage, 2 pintjes. 1 dollar voor een toerist = belachelijk weinig… 1 dollar voor de bevolking = verschrikkelijk veel…

* Mijn wekelijkse Vlaamse eetafspraakjes jammer genoeg afgelopen zijn. Joni verhuisde met haar vriend naar Phnom Penh en Nele vloog voor een lange vakantie naar Australië! Mijn Vlaams is bijgevolg zienderogen achteruit aan ’t gaan, hehe!

Joni en ik

* Onlangs was ik rond 1u ‘s nachts naar huis aan ’t fietsen na Joni’s afscheidsfeestje tot ik plotseling naast mij 2 kindjes op de fiets zag met de beroemde vuilniszakken… Terwijl ik gelukkig op weg naar mijn bedje was, waren zij bezig vuilnis aan ’t verzamelen om wat geld te kunnen verdienen… En plotseling voelde ik me een heel pak minder gelukkig…

* Ik heb mijn laatste dag stage erop zitten! De studenten trakteerde ik op gefrituurde lekkernijen van ’t dorp! Ik maakte pannenkoeken voor al de leerkrachten en ze vonden het allemaal heerlijk (of dat zeiden ze toch). Als afscheidscadeau gaf ik hen een poster met allemaal foto’s op en ik kreeg een beertje en een schriftje waarin ze allemaal een afscheidstekstje geschreven hadden… ja inderdaad, ik had het eventjes moeilijk.

* Mijn laatste weekend was supertof. Vrijdagavond met alle mensjes van mijn gueshouse gaan eten en drinken! Zaterdag naar de lekkere Indiër met Ashley, Aude en vriendin van haar en daarna naar een celloconcert geweest ten voordele van een kinderhospitaal! Echt heel interessant! Maar dan was het zondag en dat was werkelijk DE tofste dag van mijn week! ’s Ochtends belde Mab om te vragen of ik weer pannenkoeken wilde maken (zijn exacte woorden waren: we make for you. Maar ik had kunnen raden dat het toch omgekeerd ging zijn, hehe)! Din is me dan komen oppikken! En na de pannenkoeken zijn we naar West Baray, dat groot meer, geweest! Het was aan het donderen en bliksemen, en aan het stortregenen maar toch zijn we gezellig gaan zwemmen! Echt super!! Al had ik op de terugrit achterop de moto wel ijskoud! ’s Avonds naar een Cambodjaanse club geweest: hilarisch! Perfecte afsluiter!

De hand-mixer :)

Ze zien er toch lekker uit hé

Deel van de bende

En voila, jullie zijn weer up to date :)! Deze week heb ik mezelf verplicht om eindelijk eens aan mijn maandelijkse papers te werken! En onder de goeie invloed van Joni (uhum) krijgen die langzaamaan vorm!

Het leven in Siem Reap was eerlijk gezegd fantastisch. Aangezien ik hier nu al bijna 5 maanden ben, vergeet ik soms hoe fantastisch maar vooral de laatste weken besefte ik hoe hard ik het zal missen: het eten, de sfeer, het anders zijn maar vooral de mensen! Vrijdagavond reed ik achterop de moto weg van mijn stage en het was verdomd hard om te beseffen dat het de laatste keer was om dit ritje te doen…

Maar nog niet getreurd want eind juli keer ik terug voor een aantal dagen, juij! 

Als afsluiter nog wat foto's:

Lunch in 't dorp

een kolibrie (denk ik)

Amyyyyy

Met Ashley in de tuktuk

Aan't werk in de Blue Pumpkin (heeerlijke theetjes en cakejes)

Tot de volgende vanuit Vietnam :)

Veeeel liefs 

xx