Hooooi!
Man, man, wat heb ik dit lang uitgesteld… Maar hupakee, hier komt hij dan: blog nr. 5 (met extra veel foto's)!
Wat gebeurde er nog vóór ik mijn ouders opzocht in Phnom Penh?
Ik ging samen met Nele&vrienden naar een concert bij de Bayon tempel (na zonsondergang gratis toegang). Op weg naar de Bayon tempel zag ik, achter in de truck, voor de eerste keer Angkor Wat en zijn kanaal, werkelijk adembenemend met de ondergaande zon. Het concert had een prachtige setting en begon goed. Een 13-jarige sopraanzangeers begeleid door een harp en trompet schiep werkelijk een magische sfeer. Zeker wanneer ik omhoog keek en de vleermuizen door de lichten heen zag tuimelen en duizenden insecten hoog in de lucht zag vliegen (jammer genoeg ook een paar beneden rond mijn benen)! Maar toen ze echter zo’n vijftal liedjes gezongen had zonder harp en trompet begon iedereen wat in slaap te vallen, inclusief ik. Enorm veel mensen verlieten zelfs het concert. Het was goed begonnen maar helaas minder geëindigd… Al zou ik het zeker niet willen gemist hebben! De tempels op een dergelijke manier zien: betoverend!
Veel opgetrokken met Clay en Polly (Amerikaan & Engelse van op m’n stage)! Samen laat ontbijten in de weekends en veel samen gaan eten&drinken. Toffe mensen! Ik ben trouwens samen met Polly naar een gratis Khmer les geweest! Ik spreek het uiteraard vloeiend nu (hm, was dat maar waar)!
Verder zijn de klassen op school weer van tijd gewisseld. Ik vond het echt immens jammer want nu moet ik zoveel toffe kindjes missen: Ladin met zijn eeuwig playboy-hemdje aan, Sovannary die me altijd een tekening geeft (juij, ik weet haar naam), Sophanmai die altijd op het bord wil schrijven maar eenmaal ze er staat begod niet weet wat ze moet schrijven, Banha die zo ongelooflijk knoddig kan lachen en Liehoa die ik altijd Liehoa chukhoed noem (gekke Liehoa) en hij mij Lise chukhoed, zo’n tof manneke, en nog zoveel anderen! Maar drie weken verder ben ik natuurlijk ook alweer dol op mijn nieuwe klasjes! Vooral de oudere klas is echt tof! Ze zijn volledig onder de indruk van mijn Khmer J!
En dan op donderdag 2 maart nam ik samen met Polly (ging haar vriend bezoeken) de bus naar Phnom Penh! Na 8 lange uren op de bus en een kort motoritje zag ik mijn mams en paps eindelijk terug: zeer plezant! Ben ik veranderd? Volgens mijn papa ben ik baziger geworden (hmm, is dat mogelijk? J) en uiteraard zelfstandiger! Maar voor de rest: pretty much the same old Lise! Ik zal jullie niet vervelen met de gebruikelijke “kind&ouders – op reis – ergernissen” maar direct vertellen over de vele toffe dingen die we gedaan en gezien hebben (ik hou het beknopt, beloofd!)!
In Phnom Penh samen met de ouders paar dagen op stap geweest! O. a. hen wat wegwijs gemaakt in de Russische markt en naar de Killing Fields buiten Phnom Penh geweest. Dit was zeer indrukwekkend en ongelooflijk gruwelijk. Botten, tanden en kledingstukken komen na dertig jaar nog tevoorschijn door hevige regenbuien.. Zeer confronterend om plotseling een tand naast je schoen op te merken..
Volgende stop: Kampong Cham! Een oase van rust hier in vergelijking met Phnom Penh waar je constant aangesproken wordt door tuktukkers, straatmannekes, kinderen… Hier slechts 1 tuktuk te bespeuren bij de bushalte: ideaal! Volgende dag met hem op stap geweest en de omgeving verkend: een bamboebrug die ieder jaar in het droge seizoen opnieuw wordt opgebouwd, het riviereiland Koh Paen met prachtige tempel, katoen- en zijdehuiswerkers bezocht en nog wat tempels! Veel vriendelijke mensen ontmoet! Gideon, tuktukdriver, leerde ons trouwens dat je nooit citroen met honing mag eten of ‘you die’.. Hmmm J
Prachtig plafond van een oude tempel!
Op het riviereiland waar het vol stond met allerlei fruitbomen
Katoenweefster die per dag 3 krama's maakt (typische Khmersjaal)
'Fabriekje' op een boerenerf met 6 automatische weefgetouwen.
Met elk houten machientje maken ze 30 krama's per dag.
Vervolgens op naar Kratie, bekend om zijn zoetwaterdolfijnen, de Irawaddydolfijnen! We hebben er daadwerkelijk gespot en de natuur was er echt prachtig! Vooraleer je de dolfijnen zag, hoorde je ze altijd eerst wanneer ze naar lucht hapten! Ook bezochten we een phnom (berg) met mooie uitzichten. Een idyllische omgeving en charmant stadje!
Inderdaad, een vin van de populaire Irawaddydolfijn :)!
Eén van de vele trappen die we beklommen
Onze volgende en laatste halte Sen Monorom in Mondulkiri bereikten we met een mini-van! In deze mini-van kunnen er volgens Europese standaard 12 personen in! Maar we zouden niet in Cambodja zijn, moesten ze de ruimte niet ten volle willen benutten! Eindaantal: 35 mensen, tientallen dozen, paar trekrugzakken en grote valiezen, en een moto als kers op de taart! Mama en papa’s valiezen waren de perfecte Cambodjaanse schokdempers (hingen zo’n meter buiten de minivan)! Ik zat tussen twee zetels in met een harde pook in mijn rug en opgevouwen beentjes. Maar ach, ik klaag niet! Ik zat namelijk naast de enige knappe Cambodjaan mét deo (uitzondering hier)! Hij wilde een praatje slaan, maar jammer genoeg reikte mijn basis-Khmer niet echt ver J!
Een puzzel om alles erin te krijgen :)
Volgende dag samen met ouders en Frans koppeltje een olifantentrekking gedaan! Best wel hobbelig en absoluut hilarisch wanneer m’n papa er maar niet in slaagde rechtop te blijven zitten! Ook was het supergrappig wanneer mijn olifant de andere olifant met m’n mama op de rug riep en die dan op een drafje kwam aangelopen! Het hoogtepunt: de olifanten in de rivier wassen! Geen idee dat een olifantenhuid zo ruw is en vol met zwarte haren staat! Maar zo cool om te doen! Deze trekking deden we trouwens met Pnongs, een minderheid in Cambodja maar absoute meerderheid in Mondulkiri. Zij zijn animisten, hebben een eigen taal (spreken slechts basis Khmer), eigen type woning en zijn zooo klein! Het vreemde is dat zij niet toelaten dat de olifanten baby’s krijgen (vanwege de slechte geesten)! Maar dat betekent dat ze gewoon uitsterven in Mondulkiri… Een zeer jammere zaak! Dag erop watervallen gaan kijken, koffieplantage bezocht en nog wat ongelooflijk magnifieke uitzichten gezien! Hetgene dat me meest bijgebleven is, zijn echter de gerooide en afgebrande lege plekken in de ‘jungle’! Echt overal! De mensen hier krijgen namelijk enorm veel geld als ze het bos kappen en maniokbomen planten! Zo triestig om te zien…
Onze supertoffe begeleider!
Ik kon er zowaar een volledig gesprek in Khmer mee voeren
aangezien zowel zijn als mijn Khmer maar basis was :)
Kijk naar mijn vaders bedroefde gezicht (haha)!
In't terugkeren heeft hij zelfs besloten om terug te wandelen!
Oppassen geblazen met die voeten in 't water want naast ons dreef er een gigantische olifantendrol, hehe!
Enigste familiefoto!
Spreekt voor zich...
Vervolgens terug naar Phnom Penh waar ik mijn ticket richting Siem Reap boekte en mijn ouders zich klaarmaakten voor een tiental daagjes zuidelijk Cambodja! Hup, reis zat erop en ik werd weer ondergedompeld in de hitte van Siem Reap (in Mondulkiri was het opmerkelijk fris, ik sliep er zelfs met deken!)!
Om dit alles te doen, hebben we dus vele uren op de bus gezeten (ik denk een goeie 40 uur)! Bussen in Cambodja zijn altijd een verrassing: ze kunnen stampevol zitten, ze kunnen leeg zijn, ze kunnen in panne vallen, ze kunnen kotsende mensen bevatten enz. Op bus nr. 3 zat er een kotsend kindje voor me samen met rochelende oma (toevallig een rochel op mijn teen beland, jekkie) en op bus nr. 5 zat er een extreem knoddig kindje met papa naast me! Weliswaar iets minder knoddig wanneer ze de tweede keer niet alleen op haar papa kotste maar ook op mij L! Op bus nr.6 een praatgrage Cambodjaanse vrouw naast me die niet door had dat ik slechts “nijei Khmer tiktik” (een beetje Khmer sprak)! Ze complimenteerde me bovendien met mijn smalle vingers, haha J! Toch één iets dat hier als smal beschouwd wordt, want voor de Cambodjanen ben ik thom thom (dik en groot)!
Stops om wat te eten in typische Cambodjaanse restaurantjes werden gelukkig altijd gemaakt!
Keuken van zo'n eetplaatsje
Terug in Siem Reap een hele week opgetrokken met Polly! Zoveel de slappe lach gehad met onze crazy tuktukdrivers, onze onderhandelingstactiek op de marktjes en onze make-up voor op de trouw waarvoor we samen uitgenodigd werden! We lieten onze make-up doen door een leerkracht van de school die ons (maar potverdikke, vooral mij) zeer mannelijke, dikke wenkbrauwen gaf! Bah (we zaten stiekem continu over onze wenkbrauwen te wrijven)! En om het nog wat mooier te maken, ‘moesten’ we traditionele Khmer kledij dragen! Aangezien Polly kleiner en magerder is dan de gemiddelde Cambodjaan was dit voor haar geen probleem! Voor mij moesten ze natuurlijk kledij gaan lenen van de dikste en grootste Cambodjaan die ze kenden, haha J! Zie hieronder voor het uiteraard prachtige resultaat!
Sambath die Polly pest met een kikker :)
Zie hoe we stralen!
Nog tof nieuws is dat Lauren (1 van de Engelse groep) terug is voor een weekje! Met z’n allen uitgeweest en een superavond beleefd! Zaterdag met Polly, Lauren en praktisch elke leerkracht van mijn stage gaan eten en gaan zwemmen in West Baray (een gigantisch meer), uiteraard alle meisjes met kleren aan! Zo’n toffe middag! Ik heb in geen tijden nog zo hard gelopen, gezwommen en bang geweest (dat is wat tikkertje in het meer spelen met mij doet J)! En ondertussen heb ik weer een afscheidsarmbandje erbij: op maandag vertrok Polly want haar maandje lesgeven zat erop! Opnieuw zeer jammer maar zij woont in Phnom Penh dus we zien elkaar sowieso nog terug!
"I'll gash you up like a fucking cunt, bruv!"
Thank you, Polly and Lauren, for teaching me those fine wise words :)!
Samboum & Lauren
Polly (als kleine muis) en ik!
Deel van onze escorte op weg naar 't meer!
Coole Din!
Meisjes pesten vinden ze toch zo leuk :)!
Ondertussen zijn mijn ouders in Siem Reap beland en bezoeken ze de wereldberoemde Angkor Wat tempels (ha, ik deed ze nog altijd niet)! Samen een laatste weekje genieten van heerlijk Khmer eten! Woensdag stappen ze dan het vliegtuig op en is het weer gedaan met Vlaams spreken!
Voila, einde van mijn beknopt (uhum) verslag en ik sluit af met een gebruikelijke dosis weetjes! Ik hoorde dat België ook kan genieten van zijn eerste zonnestraaltjes! Super! Hou jullie goed en tot de volgende!
Veel liefs
W E E T J E S
* Wist je dat ze hier (onder andere) vuilnis ophalen met kleine aanhangwagentjes of fietsen en ze met toeters laten weten dat ze passeren! Al meerdere keren door dit lawaai wakker geworden!
* Ze hebben hier in elk toilet een spuitertje naast ’t toilet: de bumgun! De naam zegt zo’n beetje waarvoor het dient hé J!
* Polly en ik hebben de lokale crazy man van Siem Reap ontmoet! Hij begon plotseling achter ons enorm hard te roepen en echt grote rotsblokken te gooien naar iedereen (eentje vloog net boven onze hoofden)! Een vriendelijke Cambodjaan wenkte ons om achter hem te schuilen! Zo grappig toen Polly en ik plotseling doorhadden dat onze beschermer een goeie kop kleiner was dan ons beiden, hehe J (en polly is dus al werkelijk miniem hé)!
* Ik heb mijn normale eetlust hier volledig terug! Koekjes, ijscrèmes, frietjes, shakes… à volonté!
* Ik dacht enkele weken geleden dat ik me aangepast had aan het weer.. Banee, het was gewoon een iets minder warme week! De week erop was het weer bakken gebraden!
* De Cambodjaanse humor me zoveel doet denken aan humor van m’n 15-en16-jarigen op kamp!
* Ik maakte kennis met de Vietnamese mieren (zo genoemd omdat meeste Cambodjanen een hekel hebben aan Vietnamezen)! Ze zijn klein maar ze bijten oh zo hard! Ze verschijnen trouwens altijd uit het niets, de rotzakjes!
* Australiërs, Amerikanen en Engelsen gaan echt all the way voor een verjaardagsfeest! Nele werd 24 en werd getrakteerd op èn een verrassingsfeest op het dak èn een gezongen liedje met nieuwe lyrics èn een heerlijke zelfgemaakte chocoladetaart èn een lapdance met vijf sexy als Boroso verklede mannen en vrouwen (gezicht van Nele’s favo whisky)! De verrassingen bleven maar komen!
* De voorbije dagen is het weer hier zo vreemd geweest! Stormen met zo’n luide en duidelijke bliksem en donder en enorme regenbuien! Is dus absoluut niet normaal voor eind maart! Maar hé, ik geniet er alleen maar van: de regen koelt namelijk wat af! Onlangs was het hier ’s ochtends om 6u30 maar 23 graden!! Ik fietste dan maar met wollen trui aan naar ’t school want had het echt koud! Haha, ik ga zo doodgaan als ik terug in België ben!
XX
