Hoihoi!
Ik schreef dit reeds dinsdag maar nu pas de tijd gevonden om het erop te zetten! Deze week ook nog heel wat gebeurd maar das voor de volgende keer! Want anders geraakt dit hier nooit online J (al typte ik de meest grappige/speciale dingen van deze week er toch nog vlug tussen)! Eerst en vooral merci allemaal voor jullie berichtjes en mailtjes! Doet wel deugd om iets van thuis te lezen J! Ik steek er nu ook enkele foto’s bij zodat je ‘Lise in Cambodja’ wat meer kan inbeelden!
Mijn tripje startte goed: de busreis op zich was al tof, zoveel te zien! Over het algemeen kan je wel zeggen dat het Cambodjaanse uitzicht langs de weg vooral bestaat uit paalwoningen, poelen met water (de een al groter dan de ander), kleine kraampjes/hutjes langs de weg en grote maar graatmagere koeien! Op de bus zelf was het ijskoud vanwege de airco en buiten was het (voor mij) snikheet! Eenmaal aangekomen werd ik onmiddellijk aangeklampt door verschillende tuktukdrivers. Ze stonden er in hele rijen langs de weg en het grappige is dat ze het ALLEMAAL proberen. Dus zelfs al hebben ze je juist nee horen zeggen tegen hun collega, toch gaan ze het nog es vragen: “need tuk tuk lady?” alsof ik plots van gedacht ga veranderen! Na lekker gegeten te hebben, ging ik op zoek naar het Koninklijk Paleis! Die dag was het echt warm warm warm en aangezien ik het niet onmiddellijk vond, ben ik dan maar de koelte gaan opzoeken in het Nationaal Museum waar ze echt een prachtige binnentuin hadden!
Vervolgens superveel gestapt en rondgekeken! Uiteindelijk tegen de avond toegekomen in Brown Coffeeshop waar ik afgesproken had met Liesbet en haar 2 Amerikaanse vrienden! Daar waande ik me efjes terug in Europa: Europees interieur, Europese drankjes (wel verse juices & shakes), Europese temperatuur, nul lawaai… Zeer vreemd eigenlijk! Na me verfrist te hebben op’t appartement van Liesbet (supergroot en mooi met gigantisch terras), zijn we heerlijk gaan eten en lekkere cocktail gaan drinken! Jaja, het is werkelijk officieel: ze hebben hier superlekker eten waar ik trouwens nog niet slecht ofzo van geworden ben (maar ik hou hout vast)!
Zaterdagmorgen ben ik vroeg naar het Tuol Sleng Museum geweest. Dit was een soort detentiecentra onder de Rode Khmer (1975-1979) waar zgn. vijanden van de revolutie werden vastgezet. Ze werden er gefolterd en vermoord nadat ze ‘bekend’ hadden. Er zijn naar schatting zo’n 20.000 mensen daar vermoord. Moeilijk te beschrijven hoe indrukwekkend en verschrikkelijk dit museum was. Ze hebben alles gelaten zoals het was: de stalen bedden met ketens, de bakstenen cellen, de foltertuigen, foto’s van al de mensen die er gestorven zijn… Werkelijk ondenkbaar..
Samen met Liesbet bezocht ik voor het eerst grondig een Cambodjaanse markt (de Russian Market)! Het was een grote (hoe raad je het: warme) ruimte met golfplatendaken en werkelijk volgestampt met kraampjes! Tussen de kraampjes lopen er mini gangetjes! Voor mij leek het een beetje op een doolhof! Je vindt er werkelijk alles: kledij, juwelen, zakken, souvenirs, kunst, stoffen, cd’s, dvd’s, fruit, vis, vlees, eetstalletjes, … De geuren zijn bij momenten echt wel erg! Zo heb je hier een fruit dat echt stinkt en ook vlees en vis dragen bij met hun niet al te verse geur! Maar het fruit is hier btw super en zo goedkoop!
Zaterdagmiddag zijn we naar een weeshuis dichtbij Phnom Penh geweest waar Liesbet elke zaterdag helpt met de conversation classes. Elke vrijwilliger (of persoon die Engels kan praten) krijgt een groepje kinderen toegewezen en babbelt er een uurtje mee. Ook ik deed mee en praatte met drie groepjes! Heel tof maar soms wel moeilijk om hen te verstaan! Daar kwam ik trouwens nogmaals te weten dat het in april werkelijk verschrikkelijk warm gaat worden! Een jongetje, Tet (hihi), was hard aan het lachen dat ik het nu al erg vond J! Oja, ik zeg jongetje, maar die was al 15! De kinderen zien er hier echt enorm jong uit! Ik dacht bijvoorbeeld van eentje dat hij 10 was terwijl hij al 22 was! Oeps!
Zijn eigen parapluutje voor de zon :)
Ola, dat wordt hier al ferm lang! Efjes wat vlugger vertellen! Wat deed ik nog? We zijn samen met kamergenoot Jakob naar een soort clubje geweest waar de mannen echt voor de spiegel aan het dansen waren en heel de tijd naar zichzelf keken (hilarisch en iets voor jou Kenny :), ik bezocht het koninklijk paleis (toch gevonden), we gingen naar wat phnom (tempel op een klein heuveltje met errond allemaal aapjes en dit midden in de stad) en gingen op stap met een Cambodjaanse vriendin. Cambodjaanse namen onthouden is trouwens niet mijn ding, jammer J!
in de grappige club
Enkele minuten later viel het baby-aapje van het trapje: zowel hilarisch als ocharme
Gisterenavond (maandag) terug in Siem Reap gearriveerd na een zeven uur durend busritje en vanochtend voor het eerst naar mijn stageplaats gegaan achterop de moto! Ik heb er eerst een volledige rondleiding gekregen en dan hebben we gepraat over wat ik zou kunnen doen. ’s Ochtends ga ik Engelse lessen geven van 7u30 tot 11u en ’s middags help ik … (lap, ik ben zijn naam weeral vergeten en vroeg het al drie keer) met de ‘volunteer coordination’. Wat dat precies inhoudt, moet ik nog wat te weten komen J! Het centrum is echt wel tof eigenlijk. Ze hebben twee kindergarten lokalen en drie Engelse open klaslokalen! Ze hebben vissen, eenden, kippen en een minivarkentje genaamd Isabel (extreem lief, hopelijk ben ik al weg als ze hem slachten ;)!
Voila, verslag zit erop! Hieronder nog wat weetjes en foto's en tot de volgende xx
de tuktuk :)!
Dr. Fish!
De nog goeie weg naar m'n stage
Weetjes:
*Bussen gaan hier supersnel. Ze steken iedereen voorbij, zelfs de gewone auto’s! Al hangt het wel af van je chauffeur (in het doorgaan reed de mijne bijna een koe omver). In het terugkeren heb ik er 2 uur langer overgedaan met een tragere chauffeur!
* In het nationaal museum mocht je geen foto’s trekken. Het liep er echter vol met Cambodjaanse schoolkinderen die zichzelf met hun gsm in de meest modieuze posities aan het trekken waren. De scholen hebben hier allemaal hetzelfde uniform trouwens: wit bloesje en blauwe broek/rok!
* Er lopen hier nog veel politieagenten rond maar ernaar luisteren is een andere zaak. Zo was er eentje het verkeer aan het regelen en wanneer hij teken deed dat de ene kant moest stoppen, glipten er zeker nog 5 brommers kriskras gewoon langs hem. Best wel grappig!
* Veel Cambodjanen doen echt moeite om fit en slank te blijven. Zo worden er dagelijks in Phnom Penh op de boulevard een soort aerobicslessen georganiseerd (hilarisch om te zien) en zie je Cambodjaanse vrouwtjes aan een soort snelstappen doen waarbij ze hun armen continu op en neer bewegen (en dat in die hitte(!)
* Ik zat voor het eerst achterop een moto in Phnom Penh (is wa goedkoper dan de tuktuk)! En natuurlijk nam ik eentje die geen spiegels had en wat krakkemikkig was (zag ik pas toen ik erop zat)! Maar ’t was echt tof en ‘t ging duizend keer sneller dan de tuktuk!
* Dinsdag ben ik veranderd van kamer naar een kleiner straatje waar de langdurige vrijwilligers zitten! Tof maar ik heb hier wel geen internet!
* Ik kocht een superfiets voor 38 dollar! Ik zal de komende 5 maanden anderhalf uur per dag naar mijn stageplaats fietsen! Nu is dat best çava want ik vertrek om 6u30 samen met de andere vrijwilligers en dan is het nog lekker fris. Alleen die stomme bulten in de weg doen geen deugd..
* Het is hier nooit stil, maar echt nooit! Zijn het niet de brommers overdag dan zijn wel het de krijsende katten of blaffende honden ’s nachts of (waar ik nu logeer) kraaiende hanen om 3u30! Oh, ik zag trouwens mijn eerste katten zonder staart! Geef mij toch maar de gewone katten hoor!
*De mensen zijn hier zooo vriendelijk! Echt tof! Altijd glimlachen en zwaaien! En de kindjes: man, zo’n knoddigaards! Wanneer ik naar mijn stageplaats fiets en door de dorpen rijd, dan hoor ik overal ‘Hello, what’s your name’! Zelfs minikindjes kunnen dat al zeggen! Laatst stond er eentje op een 2 meter hoge paal om te wuiven naar ons! Extreem schattig! Hoe hij daar op geraakt is, is mij een raadsel J
* Ik deed mijn eerste Dr. Fish behandeling: de visjes die aan je voeten knabbelen, samen met enkele Duitsers die ik leerde kennen op de bus terug naar Siem Reap. Ik vond het veel te kietelachtig en haalde m’n voeten er om de haverklap uit! Nuja, ze waren wel wa zachter J Heb enkele avonden met de Duitsers opgetrokken (zijn nu terug naar Phnom Penh vertrokken en volgen daar uni)! Dat is trouwens het eerste, denk ik, dat ik vervelend zal vinden. Je leert hier wel immens rap nieuwe mensen kennen maar die zijn hier vaak maar voor een paar dagen of 1 à 2 weken. En dan moet je zo iedere keer opnieuw die ‘kennismakingsfase en koetjes en kalfjes -gesprekjes’ doen..
* Eerste lesgeven zit erop: echt tof om te doen! Ik help in level 0, 2 en 5! Ze gebruiken Amerikaanse handboeken en het is best wel stom als je de zinnen en woordenschat wil oefenen want dan moet je hen bijv. vragen: ‘Do you have a camera, do you have a brush, do you have a watch, do you have a sleeping bag…’ Waarop zij dan iedere keer antwoorden: No, I don’t…
* Als ik opsta, is het eerste wat ik doe naar buiten kijken en juichen wanneer ik wolken zie. Werkelijk een omgekeerde wereld hier J
p.s. fuck wat duurt foto’s uploaden lang…
